Witaj, jestem ojcem i nie wstydzę się tego, bycie ojcem jest fajne. Jestem ojcem biologicznym i adopcyjnym, pisząc tą stronę mogę też napisać, że BYŁEM ojcem zastępczym, ale to się być może zmieni i znów BĘDĘ ojcem zastępczym. Dzieci, które były pod moją pieczą zostały mi wydarte podstępem i niejako siłą, wbrew zaleceniom psychoterapeuty i zdrowego rozsądku, nie mam pojęcia na jakiej podstawie.
Nazywam się Łukasz Terlecki i wraz z żoną prowadzimy niezawodową rodzinę zastępczą. Zawodowo zajmuję się administrowaniem serwerami, nie muszę i nie chcę zatem brać pieniążków za opiekę nad dziećmi, na tą chwilę mnie stać.
Na tej stronie będę opisywał moje przykre doświadczenia z instytucją organizacji pieczy zastępczej – PCPR (Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie) w Tarnowie. Przykrego doświadczenia, bo system w jakim to pracuje jest całkowicie upośledzony i dobro dziecka jest chyba ostatnią pozycją na liście wartości urzędów odpowiedzialnych za to. Jest to moje zdanie, do którego jeszcze w tym kraju mam prawo, ale też i nie tylko moje, jest sporo ludzi myślących podobnie ale nie chcących się wychylać, dla tzw. „świętego spokoju”.
Niektóre osoby wymienię z imienia i nazwiska, są to urzędnicy, a więc osoby publiczne, a na wymienienie w ten sposób trzeba sobie zasłużyć.
Jeżeli któraś z tych osób poczuje się pokrzywdzona takim wyróżnieniem, to przed podjęciem jakichkolwiek kroków radzę się zastanowić czy JA jestem w stanie udowodnić swoje słowa oraz czy WY jesteście mi w stanie udowodnić kłamstwo, którym się zresztą brzydzę.
Historia będzie opisywana w tzw. wolnym czasie i nowe wpisy będą się pojawiały tutaj: Historia naszej rodziny zastępczej i problemów jakich narobił dzieciom PCPR w Tarnowie
P.S. Nie jestem polonistą, przepraszam za brak polotu i ciężkie pióro 🙂
Wszystkie zdjęcia wykorzystane we wpisach są mojego autorstwa, twarze dzieci zostaną zakryte. Przede mną długa i ciężka walka, która z jakiegoś powodu może mi się nie udać a nie chcę, żeby były z tego powodu w jakiś sposób stygmatyzowane. Niemniej te dzieci nie są anonimowe, one mają imiona i nazwiska, mają uczucia, przywiązują się, czują żal, kochają, to nie są meble, jak niektórzy uważają.
Jeżeli używasz RSS, to tutaj jest właściwy link: https://ojcieczastepczy.pl/category/pcpr/feed/